Deze serie was relevant voor mijn onderzoek omdat het inzicht geeft in het werkproces van de bekende mensen in de ontwerp wereld en hoe zij een proces inrichten. Hoe zij te werk gaan, wat hen motiveert en waar ze tegen aan zijn gelopen. Het gaat ook hier om het stellen van vragen en het oplossen van problemen. Dit is weer handig voor mij als ontwerper omdat ik hier weer van kan leren en dit kan toepassen binnen mijn eigen ontwerp. Een aantal van deze afleveringen waren essentieel voor de koers van mijn onderzoek.
Zo was de essentie van de Architecture Bjarke Ingels zijn aflevering dat je niet moet kijken naar wat je niet hebt en wat de beperkingen zijn, maar gebruik dat wat er is en werk van daaruit[1]. Dit is iets wat mij heeft geholpen om niet langer te focussen op hoe ik mijn oplossing ook voor andere moet maken. Ik moet het vanuit mijn werksituatie doen, door voor mijn werkproces een methode vinden, kan ik deze (waarschijnlijk) ook gaan toepassen binnen andere werkprocessen. Vanuit mijn eigen kracht werken en van daaruit een proces ontwikkelen, wordt het uiteindelijk vanzelf door anderen opgepakt.
In eerste instantie wilde ik een oplossing zoeken voor alle online creatieve werkprocessen. Vervolgens kwam ik er achter, door een gesprek met een mede student, dat ik beter kan kijken hoe dit binnen mijn eigen werkproces zit en van daaruit te werken, maar nog zette ik mijzelf buiten dit onderzoek om zo objectief te kunnen oordelen. Ik ben er nu achter (onder andere door de woorden van Ingels) dat, door mijzelf centraal te zetten in het onderzoek ik ook zelf data kan leveren die kan leiden tot een onderzoek. Mijn standpunt waar vanuit ik onderzoek doe is dus steeds verder verschoven (zie de afbeelding hieronder).
Ook Paula Scher (een Amerikaanse grafisch ontwerpster) haalt een punt aan dat relevant is voor mijn onderzoek. Zei zegt namelijk: ”Ik ontwerp niet iets om antwoord te geven, maar laten vragen te laten stellen.”[2] Ik heb namelijk veel moeite om bij mijn vraag te blijven. Ik heb de neiging om af te dwalen en iedere keer nieuwe oplossingen te bedenken. Zoals als zij hier zegt moet dat niet mijn doel zijn. Ik moet geen antwoorden ontwerpen, maar vragen. Daarbij moet ik, zoals zij het zegt, “Design moet rekening houden met menselijk gedrag.” Ik moet dus iteraties ontwerpen met andere ontwerpers waarbij ik mij vraag iedere keer centraal zet. Door dit te doen test ik de vraag binnen het menselijk gedrag van ontwerpers, kan ik kijken of deze iteraties werken en moeten deze ook weer leiden tot nieuwe vragen.
Een ander punt waarom dit ook een interessante serie voor mij is omdat ik de omgang met opdrachtgevers een moeilijk punt vindt. Je wilt altijd een juiste balans vinden tussen de opdrachtgever tevreden houden en je werk verdedigen. Volgens Thinker Hatfield (Amerikaans ontwerper voor Nike) hebben mensen moeite met het onbekende. Wat enthousiasme genereerd, maakt dat mensen opletten en wat zorgt voor doorbraken is de ontwrichting van een goed idee af te dwingen[3]. Ook Paula Scher vertelt hierover. Zij zegt namelijk dat er is geen bewijs of iets werkt, er is alleen dat wat hoe mensen iets subjectief kunnen waarnemen. In de grafiek hieronder geeft ze een duidelijk beeld van hoe het enthousiasme werkt met een opdrachtgever.
Je wilt een opdrachtgever verrassen en enthousiasmeren met je product, maar ook behoeden voor verkeerde ontwerp keuzes. En daar komt het punt verrassen ook weer in terug. Een onderdeel dat ik al eerder heb onderzocht en hier wordt dus ook een connectie gemaakt tussen de opdrachtgever en de ontwerper. Hoe ik dit verder in mijn onderzoek meeneem weet ik nog niet precies, maar ik denk wel dat haar grafiek hier bij kan helpen.
[1] S1, Ep4 – 10 Feb. 2017 – Bjarke Ingels: Architecture
[2] S1, Ep6 – 10 Feb. 2017 – Paula Scher: Graphic Design
[3] S1, Ep2 – 10 Feb. 2017 – Tinker Hatfield: Footwear Design
Bekijk alle afleveringen terug op Netflix.
