De afgelopen periode ben ik bezig geweest met het ontwerpen van een reeks “magie iteraties” die ik de aankomende periode wil gaan uitvoeren. Binnen deze iteraties wil ik de magie bij samenkomst momenten (zie stap 5, 6 en 8 binnen de schets van de mijn huidige workflow) binnen een creatief online werkproces onderzoeken. Hierbij is het voor mijn onderzoek van belang om met deze “magie iteraties” vooral veel data binnen te halen zodat ik vervolgens deze data naast elkaar kan leggen en conclusies kan trekken.
Deze “magie iteraties” wil ik doen aan de hand van Hidden Design sessies. Tijdens deze Hidden Design sessies vraag ik de deelnemers om samen met mij (ik zet mezelf dus meer in het onderzoek, zoals ik heb aangegeven in mijn laatste vlog) op zoek te gaan naar wanneer is iets af en wanneer is iets onaf binnen een creatieve overdracht. Ik wil de deelnemers vragen om te kijken naar welke informatie nodig is van elkaar om van daaruit verder te kunnen gaan. Waar ik zelf echter naar op zoek ben is of ik magie ervaar binnen deze “magie iteraties” en waardoor dit zou komen, dit toets ik aan de hand van mijn eerder vastgestelde definitie van magie.
De opdracht binnen de iteraties
Variabelen binnen de opdracht zelf:
- tijd geboden
- vrije bepalen wanneer je het overdraagt
Hierbij vraag ik mij of een tijdsdruk (of een gebrek aan) van invloed kan zijn op de “opwekking” van magie. Dit komt voort uit mijn eerdere Hidden Design sessie, maar dit bleek ook uit de tweede ontwerp design sessie.
Variabelen door middel van inspiratie:
- met ontwerp tools (offline en online)
- enkel pen en papier
- en omgeving
Dit is iets wat al langer in mijn achterhoofd zit en waar ik ook al over heb gelezen in het artikel ‘The desks of top creatives prove that offline workspaces still matter’[1] en waardoor ik denk dat het ook een relevante variabele is om te onderzoeken. In het artikel wordt beschreven waarom je omgeving zo belangrijk is voor inspiratie:
“Digital tools are wonderful things and technology advances our potential and output massively, but I think there will always be a place for wood, paper, and ink in how we work through ideas and make imaginative leaps.”
[Jonathan Openshaw]Variabelen binnen de deelnemers:
- bekende van elkaar
- onbekende voor elkaar
Hierbij is het voor mij erg interessant om ook te kijken naar wat voor een persoonlijkheid de deelnemers hebben. Mijn hypothese is namelijk dat er eerder magie ontstaat als de persoonlijkheidstypes en teamrollen beter bij elkaar passen. Deze hypothese zal ik dus moeten onderzoeken. Ik zal dan ook de deelnemers vragen om een persoonlijkheidstest te doen. Hierbij ga ik gebruik maken van de Belbin teamrollen. Dit omdat uit het onderzoek van Malcon Higgs blijkt dat de overlap tussen zowel de Myers Briggs profilering en de Belbin teamrollen een grote overlap hebben, maar dat de Myers Briggs methode niet altijd even sluitend is[2]. Daarbij zijn de Belbin teamrollen, in tegenstelling tot de Myers Briggs methode, gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek.
Nadat de ideeën zijn uitgewerkt
De uitwerkingen naast elkaar leggen en parallel denken van Edward de Bono toepassen door middel van de “How to Draw Toast” theorie van Tom Wujec. Iedere iteratie op zichzelf hoeft mij niet meteen antwoorden te geven naar waar die magie vandaan komt, maar het kan mij ook meer vragen zijn of naar een discussie leiden. Uiteraard kunnen uit deze “magie iteraties” ook blijken dat de definitie niet voldoende is en zal ik deze dus moeten bijstellen. Aan het eind van al deze iteraties hoop ik echter wel genoeg data te hebben om een antwoord te krijgen of een volgende richting te vinden binnen mijn onderzoek.
[1] The desks of top creatives prove that offline workspaces still matter, Anton Rodriguez en Jonathan Openshaw
Geraadpleegd op 7 december 2017
https://www.fastcodesign.com/90151612/the-desks-of-top-creatives-prove-that-offline-workspaces-still-matter
[2] Higgs, Malcolm. A Comparison of Myers Briggs Type Indicator Profiles and Belbin Team Roles. ResearchGate, 1996